ویردەکانی ئێواران
(١)
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم[البقرة: ٢٥٥]
(٢)
(١)
ویردەکانی ئێواران لە دوای نوێژی عەسرەوە دەست پێدەکات تاوەکو خۆر ئاوا بوون، خۆ ئەگەر کەسێکیش بیری چوو یان نەیتوانی ئەوە دەتوانێت لە دواییدا بیخوێنێت (والله أعلم) .
(١)
ھەر کەسێک ئێوارە بکاتەوە و بیخوێنێت ئەوە لە زەرەر و زیانی جنۆکە پارێزراو دەبێت تا وەکو بەیانی . أخرجه الحاكم ١ / ٥٦٢ وصححه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب ١ / ٢٧٣ وعزاه إلى النسائي والطبراني وقال : إسناد الطبراني جيد {وصحابي الحديث هو أبي بن كعب (رضي الله عنه)}. بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ
قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّـهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾ وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿٤﴾ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ ﴿١﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾ إِلَـٰهِ النَّاسِ ﴿٣﴾ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿٦﴾
سێ جار
(١)
(١)
ھەرکەسێک ئەم ویردە بخوێنێت لە ئێواراندا ئەوە بەسیەتی و لە ھەموو شتێکی زیان بەخش پارێزراو دەبێت . أخرجه أبو داود ٤ / ٣٢٢ والترمذي ٥ / ٥٦٧ وانظر صحيح الترمذي ٣ / ١٨٢ {وصححه الألباني في كلم الطيب (١٨) وصحابي الحديث هو عبد الله بن خبيب (رضي الله عنه)}. أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ للهِ وَالْحَمْدُ للهِ, لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ, لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ, رَبِّ أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَخَيْرَ مَا بَعْدَهَا وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا , رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ, وَسُوءِ الْكِبَرِ, رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَعَذَابٍ فِي الْقَبْرِ
(١)
واتە: شەومان بەسەرداھات و بەردەوام موڵک و سامان و ستایش بۆ خودایە، ھیچ پەرستراوێکیش شایتەی پەرستن نییە، جگە لە (
الله
)ی تاک و تەنیای بێھاوەڵ نەبێت، سامان و موڵک و ستایش بۆ ئەوە و ئەوە بە توانا و بە دەسەڵات بەسەر ھەموو شتێکدا، ئەی پەروەردگارم داوای خێر و چاکەی ئەم شەوت لێدەکەم و ئەو خێر و چاکەیەش کە لە دوای ئەم شەوە یە، ئەی پەروەردگارم پەنات پێدەگرم لە شەڕ و خراپەی ئەمشەو و ئەو شەڕ و خراپەیەش کە لە دوای ئەمشەو دایەت، ئەی پەروەردگارم پەنات پێدەگرم لە تەنبەڵی و شەڕ و خراپەی پیری ھەروەھا پەنات پێدەگرم لە سزای ناو دۆزەخ و سزای ناو گۆڕ.(١)
مسلم ٤ / ٢٠٨٨ {وصحابي الحديث هو عبد الله بن مسعود (رضي الله عنه)}.اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا وَبِكَ أَصْبَحْنَا وَبِكَ نَحْيَا وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
(١)
واتە: خودایە بە بەخشش و نیعمەتی تۆوە شەو و ڕۆژمان بەسەردا ھات و بە بەخششی تۆش دەژین و دەمرین، زیندوو کردنەوەش ھەر بۆ لای تۆ دەگەڕێتەوە.
(١)
الترمذي ٥ / ٤٦٦ وانظر صحيح الترمذي ٣ / ١٤٢ {وصححه الألباني في الصحيحة (٢٦٢) وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}.اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ, خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ, وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ, أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ, أَبُوءُ
(١)
لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ, وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ (٢)
واتە: خودایە تۆ پەروەردگارمیت و ھیچ پەرستراوێکیش نییە، کە شایستەی پەرستن بێت، جگە لە تۆ، دروستت کردووم و منیش بەندەی تۆم، خودایە من لەسەر پەیمان و بەڵێنەکەی خۆمم، کە بە تۆم داوە تا چەندە لە توانامدا بێت
(٣)
، خودایە پەنات پێدەگرم لە شەڕ و خراپەی ئەوەی، کە ئەنجامم داوە، خودایە دان بەوەدا دەنێم، کە تۆ بەخشش و نیعمەتت بەسەردا ڕشتووم، دانیش بە تاوانەکانمدا دەنێم و داوای لێخۆشبوونت لێ دەکەم، ھیچ کەسێکیش لە تاوانەکان خۆش نا بێت، جگە لە تۆ (چونکە بەڕاستی خۆشبوون لە تاوان بەس تەنیا شایستەی خودایە) .(١)
أقر وأعترف .
(٢)
ھەرکەسێک لە ئێواراندا ئەم ویردە بە یەقینەوە بخوێنێتەوە و بمرێت دەچێتە بەھەشتەوە، {ھەروەھا پێی دەگوترێت سەرگەورەی زیکرەکان} . أخرجه البخاري ٧ / ١٥٠ {وصحابي الحديث هو شداد بن أوس (رضي الله عنه)}.
(٣)
ئەو بەڵێن و پەیمانەی، کە نەوەکانی ئادەم بە خودای گەورەیان داوە ئەوەی کە عیبادەت و پەرستش بۆ شەیتان نەکەن و لە ھەموو شیرک و خورافیاتێک دوور بکەونەوە و بەتەنیاش خودای گەورە بپەرستن و شوێن ڕێبازی یەک خوا پەرستی و تەوحید بکەون، ھەر وەکو چۆن خودای پەروەردگار لە قورئانە پیرۆزەکەیدا دەفەرمووێت : أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٦٠﴾ وَأَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَـٰذَا صِرَ‌اطٌ مُّسْتَقِيمٌ يس: ٦٠ - ٦١ اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ أُشْهِدُكَ وَأُشْهِدُ حَمَلَةَ عَرْشِكَ, وَمَلائِكَتِكَ وَجَمِيعَ خَلْقِكَ, أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ, وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ .
چوار جار
(١)
واتە: خودایە شەو بەسەرمدا ھات و شایەتیت بۆ دەدەم و ئەوانەیش، کە عەرشەکەی
(٢)
تۆیان ھەڵگرتووە شایەتیت بۆ دەدەن (٣)
و فریشتەکان و ھەموو درووست کراوەکانت شایەتیت بۆ دەدەن، کە بەڕاستی تۆ (الله
)یت و ھیچ پەرستراوێکیش شایستەی پەرسن نییە، جگە لە تۆ، تاک و تەنیایت و ھیچ ھاوەڵ و شەریکێکیشت نییە، ھەروەھا شایەتیش دەدەن، کە موحەممەد (صلی الله علیە وسلم
) بەندە و نێردراوی تۆیە.(١)
ھەرکەسێک لە ئێواراندا چوار جار ئەم ویردە بخوێنێت ئەوە خودای گەورە لە ئاگری دۆزەخ دەی پارێزێت . أخرجه أبو داود ٤ / ٣١٧ والبخاري في الأدب المفرد برقم ١٢٠١ والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٩, وابن السني برقم ٧٠ وحسن سماحة الشيخ ابن باز إسناد النسائي وأبي داود في تحفة الأخيار ص ٢٣ {وضعفه الألباني في الضعيفة (١٠٤١) وصحابي الحديث هو أنس بن مالك (رضي الله عنه)}.
(٢)
عەرشەی خودای پەروەردگار بەرز و بڵندیەکەی لە سەروو ئاسمانی حەوتەمەوەیە و خودای پەروەردگاریش بەرز و بڵندە بەسەر عەرشەکەیەوە، واتە: خودای گەورە لە سەرووی عەرشەوەیە، ئەمە بیر و باوەڕی ئەھلی سوننە و جەماعەتە دەر بارەی عەرش و بوونی خودا لە سەروویەوە (والله تعالى أعلى وأعلم) .
(١)
ئەوانەی، کە عەرشەکەی خودایان ھەڵگرتووە بریتین لە کۆمەڵە فریشتەیەک، کە کەسیش نازانێت ژمارەیان چەندە، ھەروەکو چۆن ئیبن عەبباس (ڕەزای خودایان لێبێت) و ضەححاک و حەسەنی بەصری (ڕەحمەتی خودایان لێبێت) فەرموویانە (والله أعلم) . اللَّهُمَّ مَا أَمْسَى بِي مِنْ نِعْمَةٍ أَوْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ، فَمِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ, فَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الشُّكْرُ
(١)
واتە: خودایە ھیچ بەخشش و نیعەمەتێک نییە پێمەوە و شەوی لەگەڵمدا کردبێتەوە، یان بە یەکێک لە دروستکراوەکانتەوە، ئەو بەخششە نەبێت، کە لە لاین تۆی تاک و تەنیای بێ ھاوەڵەوە نەبێت، ھەروەھا ستایش و سوپاسیش بۆ تۆیە.
(١)
ھەرکەسێک ئەم ویردە لە ئێواراندا بخوێنێت ئەوە مافی سوپاس گوزاری ئەو شەوەی داوە . أخرجه أبو داود ٤ / ٣١٨ , والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٧ وابن السني برقم ٤١ وابن حيان « موارد » رقم ٢٣٦١ وحسن ابن باز إسناده في تحفة الأخيار ص ٢٤ {وضعفه الألباني في ٥٧٣٠ ضعيف الجامع (٥٧٣٠) وصحابي الحديث هو عبد الله بن غنام (رضي الله عنه)}. اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَدَنِي, اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي سَمْعِي, اللَّهُمَّ عَافِنِي فِي بَصَرِي, لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ, وَأَعُوذُ بِكَ مِن عَذَابِ الْقَبْرِ, لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ
سێ جار
(١)
واتە: خودایە ساغ و سەلامەتیم پێ ببەخشە لە لاشە و بیستن و بینینمدا، ھیچ پەرستراوێکیش شایستەی پەرستن نییە، جگە لە تۆ، خودایە من پەنات پێدەگرم لە بێ باوەڕی و ھەژاری، ھەروەھا پەنات پێدەگرم لە سزای ناو گۆڕ، ھیچ پەرستراوێکیش شایستەی پەرستن نییە، جگە لە تۆ.
(١)
أبو داود ٤ / ٣٢٤ , وأحمد ٥ / ٤٢ والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٢٢ وابن السني برقم ٦٩ والبخاري في الأدب المفرد وحسن العلامة ابن باز إسناده في تحفة الأخيار ص ٢٦ {وحسنه الألباني في صحيح أبي داود (٣/٢٥٠)(٥٠٩٠) وصحابي الحديث هو نفيع بن الحارث بن كلدة (رضي الله عنه)} . حَسْبِيَ اللهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
حەوت جار
(١)
واتە: خودام بەسە لەھەموو کارو بارێکمدا و ھیچ پەرستراوێکیش نییە، کە شایستەی پەرستن بێت، جگە لەو نەبێنت و پشت و تەوەککولم بەو بەستوە و ئەوە پەروەردگاری عەرشە گەورەکەی خۆی.
(١)
ھەر کەسێک لە ئێواراندا حەوت جار بیخوێنێت ئەوە چی بوێت لە کار و باری دونیا و دواڕۆژدا خودا پێی دەبەخشێت . أخرجه ابن السني برقم ٧١ مرفوعا وأبو داود موقوفا ٤ / ٣٢١ , وصحح إسناده شعيب وعبد القادر الأرناؤوط . انظر : زاد المعاد ٢ / ٣٧٦ {وقال الألباني حديث منكر. انظر: الضعيفة (٥٢٨٦) وصحابي الحديث هو أبو الدرداء (رضي الله عنه)}. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ, اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي, وَمَالِي, اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي, وَآمِنْ رَوْعَاتِي, اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ, وَمِنْ خَلْفِي, وَعَنْ يَمِينِي, وَعَنْ شِمَالِي, وَمِنْ فَوْقِي, وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي
(١)
واتە: خودایە داوای لێخۆشبوون و پارێزگاریت لێدەکەم لە دونیا و دواڕۆژدا، خودایە داوای لێخۆشبوون و پارێزگاریت لێدەکەم لە ئاین و دونیا و خانەوادە و سامانمدا، خودایە عەیب و ناتەواوی و کەم و کورتیەکانم دابپۆشە، خودایە ترس و دڵە ڕاوکێیم مەھێڵە، خودایە پێش و پاش و ڕاست و چەپم پارێزراو بکە لە خراپە و شەڕی شەیتان و بشم پارێزە لە سەروومەوە لە بارینی خەشم و قین و غەزەبی خۆت بە سەرمدا، خودایە پەنا دەگەرم بە گەورەییت لەوەی، کە لە ژێرمەوە سزا بدرێم.
(١)
الترمذي وأبو داود , وانظر : صحيح الترمذي ٣ / ١٤٢ {وصححه الألباني في صحيح الترمذي ( ٣٦٣٢ ) وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}. اللَّهُمَّ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ, رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيْكَهُ, أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلا أَنْتَ, أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي, وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ, وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا, أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ
(١)
واتە: خودایە ئەی زانا بە شتە پەنھانی و ئاشکراکان، ئەی بەدی ھێنەری ئاسمانەکان و زەوی، ئەی پەروەردگار و پادشای ھەموو شتێک، شایەتی دەدەم بەوەی، کە ھیچ پەرستراوێک شایستەی پەرستن نییە، جگە لە تۆ، خودایە پەنا دەگرم بە تۆ لە خراپەی نەفس و دەروونم، ھەروەھا لە خراپە و شەڕی شەیتان و ئەو شتەش، کە بانگەشەی بۆ دەکات، ھەروەھا لەوەی، کە دەروونم ھانم بدات بۆ ئەنجام دانی خراپەیەک، یان خراپەیەک بەرامبەر موسوڵمانێک بکات.
(١)
الترمذي وأبو داود , وانظر : صحيح الترمذي ٣ / ١٤٢ {وصححه الألباني في صحيح الترمذي ( ٣٦٣٢ ) وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}. بِسْمِ اللهِ الَّذِي لا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
سێ جار
(١)
واتە: بە ناوی ئەو خودایەی، کە لە گەڵ ناوی ئەودا ھیچ شتێک زەرەر و زیان ناگەیەنێت نە لە زەوی و نە لە ئاسماندا، ئەو خودایەیە، کە بیسەر و بینایە.
(١)
ھەر کەسێک لە بەیانیان و ئێواراندا ئەمە بخوێنێت ھیچ شتێک زەرەی پێناگەیەنێت . أخرجه أبو داود ٤ / ٣٢٣ والترمذي ٥ / ٤٦٥ وابن ماجه وأحمد . انظر : صحيح ابن ماجه ٢ / ٣٣٢ وحسن إسناده العلامة ابن باز في تحفة الأخيار ص ٣٩ {وصححه الألباني في صحيح سنن ابن ماجة (٣٨٦٩) وصحابي الحديث هو عثمان بن عفان (رضي الله عنه)}. رضيتُ بِاللهِ رَبًّا, وَبِالإِسْلامِ دِينًا, وَبِمُحَمَّدٍ (صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) نَبِيًّا
سێ جار
(١)
واتە: ڕازی بووم بەوەی، کە (
الله
) پەرستراوم بێت و ئیسلام ئاین و بەرنامەم بێت و موحەممەدیش ( صلی الله علیە وسلم
) پێغەمبەرم بێت.(١)
ھەر کەسێک لە ئێواراندا سێ جار بیخوێنێت، ئەوە خودای گەورە پێویستی کردووە لەسەر خۆی کە لە ڕۆژی دواییدا لێی ڕازی ببێت . أحمد ٤ / ٣٣٧ والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٤ وابن السني برقم ٦٨ وأبو داود ٤ / ٣١٨ والترمذي ٥ / ٤٦٥ وحسنه ابن باز في تحفة الأخيار ص ٣٩ {وضعفه الألباني في في ضعيف الجامع (٥٧٣٤) ولكن حسنه بإسناد آخر في أذكار الصباح دون المساء، وانظر: الصحيحة (٢٦٨٦) وصحابي الحديث هو ثوبان بن بجدد (رضي الله عنه) } . يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ، أَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ وَلا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ
(١)
واتە: ئەی ئەوەی، کە زیندوویت و بەردەوامیش دەمێنیت، بە ڕەحم و بەزەیی خۆت داوات لێدەکەم، کار و بارم بە چاک بگێڕە و بە ئەندازەی چاو ترووکاندنێکیش خۆم نەدەیتە دەستی خۆم.
(١)
الحاكم وصححه ووافقه الذهبِي ١ / ٥٤٥ وانظر صحيح الترغيب والترهيب ١ / ٢٧٣ {وحسنه الألباني في صحيح الجامع (٥٨٢٠) وصحابي الحديث هو أنس بن مالك (رضي الله عنه)} . أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَتْحَهَا وَنَصْرَهَا وَنُورَهَا وَبَرَكَتَهَا وَهُدَاهَا وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهَا وَشَرِّ مَا بَعْدَهَا
(١)
واتە: شەوم بەسەردا ھات و موڵک و سامانیش شەو بەسەردا ھات ھەر بۆ خودای جیھانیان، خودایە من داوای چاکەی ئەم شەوت لێدەکەم، وەکو: گەیشتن بە ئامانج و سەرکەوتن بەسەر دوژمندا و ڕۆزی پاک و ھەڵبژاردنی ڕێگەی ڕاست، پەناشت پێدەگرم لە شەڕ و خراپەی ئەم شەوەیش، کە بەدوایدا دێت.
(١)
أبو داود ٤ / ٣٢٢ وحسن إسناده شعيب وعبد القادر الأرناؤوط في تحقيق زاد المعاد ٢ / ٢٧٣ {وضعفه الألباني في الضعيفة ( ٥٦٠٦ ) وصحابي الحديث هو أبو مالك الأشعري (رضي الله عنه)} . أَمْسَيْنَا عَلَى فِطْرَةِ الإِسْلامِ وَعَلَى كَلِمَةِ الإِخْلاصِ, وَعَلَى دِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَم, وَعَلَى مِلَّةِ أَبِيِّنَا إِبْرَاهِيمَ, حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
(١)
واتە: شەوم بەسەردا ھات لەسەر ئاینی ئیسلام و لەسەر شایەتی دان بە ( لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ، وَمُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ)و لەسەر ئاینی موحوممەد (
صلی الله علیە وسلم
)و لەسەر بەرنامە و ڕێبازی باوە گەورەمان ئیبراھیم (عليه السلام
)، کە بریتی بوو لە وازھێنان لە ھاوبەش دانان و چون بەرە ویەک خودا پەرستی، ھەروەھا دوور و بەر و بوون لە ھاوبەش دانەران.(١)
أحمد ٣ / ٤٠٦ و ٤٠٧ وابن السني في عمل اليوم والليلة برقم ٣٤ وانظر : صحيح الجامع ٤ / ٢٠٩ {وصححه الألباني في صحيح الجامع (٤٦٧٤) وصحابي الحديث هو عبد الرحمن بن أبي أبزى (رضي الله عنه)}. سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ
سەد جار
(١)
واتە: پاک و بێگەردی و بێکەم و کورتی و ستایش بۆ (
الله
)یە.(١)
ھەرکەسێک لە ئێواراندا بیخوێنێت، ئەوە لە ڕۆژی دواییدا کەسێک نییە وەکو ئەو پلەی بەرز بێت، جگە لەو کەسە نەبێت کە وەکو ئەو یان زیاتری خوێندبێت . مسلم ٤ / ٢٠٧١ {وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)} . لا إِلهَ إِلا اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ, لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ, وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
(١)
(٢)
دە جار (یەک جار لەکاتی بێ توانایی دا)
(٣)
(٤)
واتە: ھیچ پەرستراوێک نیە، کە شایستەی پەرستن بێت، جگە لە(
الله
)ی تاکی بێ ھاوەڵ نەبێت، موڵک و سامانەکان و ستاییش بۆ ئەوە، ئەویشە، کە بە توانایە بەسەر ھەموو شتێکدا.(١)
النسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٢٤ وانظر : صحيح الترغيب والترهيب ١ / ٢٧٢ , وتحفة الأخيار لابن باز ص ٤٤ وانظر فضلها في ص ١٤٦, حديث رقم ٢٥٥ { وصححه الألباني في الصحيحة (١١٣) وصحابي الحديث هو أبو أيوب الأنصاري (رضي الله عنه)}.
(٢)
ھەرکەسێک بیخوێنێت ئەوە دە چاکەی بۆ دەنووسرێت و دە تاوانی لەسەر لا دەچێت و دە پلە بەرز دەبێتەوە و خودایش لە شەیتان دەیپارێزێت .
(٣)
أبو داود ٤ / ٣١٩ وابن ماجه وأحمد ٤ / ٦٠ وانظر : صحيح الترغيب والترهيب ١ / ٢٧٠ ، صحيح أبو داود ٣ / ٩٥٧ ، وصحيح ابن ماجه ٢ / ٣٣١ وزاد المعاد ٢ / ٣٧٧ {وصحابي الحديث هو أبو عياش (رضي الله عنه)}.
(٤)
ھەر کەسێک بیخوێنێت ئەوە وەکو ئەوە وایە کە کۆیلەیەکی ڕزگار کردبێت لە نەوەکانی پێغەمبەر ئیسماعیل (عليه الصلاة والسلام)، دە چاکەی بۆ دەنوسرێت و دە تاوانی لە سەر لادەچێت و دە پلە بەرز دەکرێتەوە و پارێزراویش دەبێت لە شەیتان . أَسْتَغْفِرُ اللهِ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ
سەد جار لە ڕۆژێکدا
(١)
واتە: خودایە داوای لێخۆشبوونت لێ دەکەم و ھەر بۆ لای تۆش دەگەڕێمەوە.
(١)
البخاري مع الفتح ١١ / ١٠١ , ومسلم ٤ / ٢٠٧٥ {وصحابي الحديث هو الأغر بن يسار المزني (رضي الله عنه)}.أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ
سێ جار
(١)
واتە: پەنا دەگرم بە وشە و ناوە تەواو و جوانەکانی خودا لە خراپە و زیانی دروستکراوەکانی.
(١)
نە هاتیتە شارھەر کەسێک لە ئێواراندا سێ جار بیخوێنێت ئەوە پێوەدان زەرەری پێناگەیەنێت: أخرجه أحمد ٢ / ٢٩٠ , والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم ٥٩٠ وابن السني برقم ٦٨ وانظر : صحيح الترمذي ٣ / ١٨٧ , وصحيح ابن ماجه ٢ / ٢٦٦ وتحفة الأخيار ص ٤٥ {وصححه الألباني في صحيح الجامع (١٣١٨) وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}. اللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ
دە جار
(١)
واتە: خودایە دوروود و سڵاوات بڕژێنە بەسەر پێغەمبەرمان موحەممەد (
صلی الله علیە وسلم
).(١)
«نە هاتیتە شارھەر کەسێک لە ئێواراندا دە جار سڵاواتم لەسەر بدات، ئەوە بەر شەفاعەتم دەکەوێت» أخرجه الطبراني بإسنادين أحدهما جيد , انظر : مجمع الزوائد ١٠ / ١٢٠ وصحيح الترغيب والترهيب ١ / ٢٧٣ {وضعفه الألباني في ضعيف الترغيب (٣٩٦) والضعيفة (٥٧٨٨) وصحابي الحديث هو أبو الدرداء (رضي الله عنه)}. 
